Korycin, 24 styczeń 2017 r.

Wójt Gminy Korycin

FN.3120.4.1.2017

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA PRAWA PODATKOWEGO

     Wójt Gminy Korycin działając na podstawie art. 14j § 1 w związku z art. 14c i 14d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja Podatkowa ( Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz art. la ust. 1 pkt 2, art. 2 ust. I pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 716 z późn. zm.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku Województwa Podlaskiego z 27 grudnia 2016 r. o wydanie interpretacji w zakresie podatku od nieruchomości dotyczącego infrastruktury pasywnej Sieci Szerokopasmowej Polski Wschodniej będącej w posiadaniu Województwa Podlaskiego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

    W dniu 27 grudnia 2016 r. do Wójta Gminy Korycin wpłynął wniosek Województwa Podlaskiego o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od nieruchomości dotyczącego infrastruktury pasywnej Sieci Szerokopasmowej Polski Wschodniej będącej w posiadaniu Województwa Podlaskiego. Do wniosku załączono: dowód uiszczenia opłaty w wysokości 40,00zł, kopie uchwały Sejmiku Województwa Podlaskiego nr XLIV z dnia 23 sierpnia 2010 r.- (załącznik nr 2 do wniosku), kopie zaświadczenia znak OBI.WKT.6002.12.2016.3 o wpisie do rejestru jednostek samorządu terytorialnego, wykonujących działalność w zakresie telekomunikacji z dnia 21 października 2016r. (załącznik nr 3 do wniosku).

       We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

    Województwo Podlaskie zakończyło prace przy budowie kluczowego dla Województwa Podlaskiego projektu pn.: „Sieć Szerokopasmowa Polski Wschodniej - województwo podlaskie". Projekt ten objęty był dofinansowaniem w ramach Programu Operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej na lata 2007-2013. Efektem jego realizacji jest wybudowana na terenie województwa podlaskiego światłowodowa sieć teleinformatyczna, której celem jest likwidacja wykluczenia cyfrowego, a w szczególności umożliwienie mieszkańcom, podmiotom publicznym oraz gospodarczym z terenu województwa korzystanie z konkurencyjnych usług teleinformatycznych oraz multimedialnych zasobów informacji i usług świadczonych elektronicznie. Wybudowana Sieć Szerokopasmowa Polski Wschodniej (SSPW) ma w założeniu przyspieszenie społecznego i ekonomicznego rozwoju województwa podlaskiego. Dostęp do usług szerokopasmowych z sieci SSPW jest uruchamiany za pośrednictwem lokalnych operatorów telekomunikacyjnych. Za zawieranie umów z tymi operatorami na warunkach zatwierdzonych przez UKE miał być odpowiedzialny operator infrastruktury wyłoniony w konkurencyjnym postępowaniu przez Województwo Podlaskie. Właścicielem sieci pozostaje Województwo Podlaskie, ale nie złożono ważnych ofert we wszystkich trzech ogłoszonych postępowaniach. Z uwagi na taki stan faktyczny Województwo Podlaskie zwróciło się do Komisji Europejskiej o zgodę na pełnienie funkcji operatora samodzielnie, aby sieć była wykorzystywana i osiągała zakładane cele projektu. Taką zgodę otrzymano pod warunkiem wystąpienia do KE o zmianę decyzji notyfikującej pomoc publiczną dla projektu SSPW. Przedmiotowa zmiana decyzji jest procedowana w chwili obecnej.

      Działalność Województwa Podlaskiego w zakresie telekomunikacji jest wykonywana zgodnie z ustawą o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych z dnia 7 maja 2010 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 1537 z późn. zm.), zwanej dalej u.w.r.u.s.t, na podstawie  uchwały Sejmiku Województwa Podlaskiego nr XLIV z dnia 23 sierpnia 2010 r. Województwo Podlaskie uzyskało wpis do rejestru jednostek samorządu terytorialnego wykonujących działalność w zakresie telekomunikacji niebędącą działalnością gospodarczą, co zostało potwierdzone zaświadczeniem znak OBI.WKT.6002.12.2016.3 o wpisie do rejestru jednostek samorządu terytorialnego, wykonujących działalność w zakresie telekomunikacji z dnia 21 października 2016 r. Na podstawie umowy ramowej zatwierdzonej dla Województwa Podlaskiego przez UKE, Województwo zawiera umowy ramowe dotyczące zasad współpracy z operatorami dostępowymi. Na podstawie umów ramowych operator dostępowy zawiera z Województwem Podlaskim umowy szczegółowe w celu realizacji konkretnych usług dostępowych.

       W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Województwo Podlaskie, realizując zadania w zakresie telekomunikacji wynikających z art. 14 ustawy z dnia o samorządzie województwa ( Dz. U. z 2016 r. poz. z późn. zm.) zobowiązane jest opłacać podatek od nieruchomości i budowli wchodzących w skład Sieci Szerokopasmowej Polski Wschodniej wybudowanych przez Województwo Podlaskie w związku z  realizacją projektu  „Sieć  Szerokopasmowa  Polski  Wschodniej- województwo podlaskie" ?

      Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z ustawą o podatkach i opłatach lokalnych z dnia 12 stycznia 1991 (Dz. U. z 2016 r. poz. 716 z późn. zm.), zwanej dalej u.p.o.l., przedmiot opodatkowania stanowią:

1. grunty;
2. budynki lub ich części;
3. budowle lub części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jak wynika z art. 1a ust 1 u.p.o.l. użyte w ustawie, określenia oznaczają:

1) budynek - obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;

2) budowla - obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem;

3) grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej - grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z zastrzeżeniem ust. 2a;

4. działalność gospodarcza - działalność, o której mowa w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584, z późn. zm.), z zastrzeżeniem ust. 2.

     Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r.  o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 z późn. zm.) działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana handlowa, usługowa oraz poszukiwanie rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

      Odnośnie sieci telekomunikacyjnych przyjmuje się, że są to obiekty budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r.- Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290 z późn. zm.), które nie mają cech budynku, a przez to są budowlami. Z dniem 17 lipca 2010r. weszła w życie ustawa z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1537 z późn. zm.). Na podstawie art. 65 zmieniono brzmienie art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego przez umieszczenie w nim nowego rodzaju budowli, a mianowicie „obiektu liniowego". Obiekt ten dodatkowo zdefiniowano w art. 3 pkt 3a Prawa budowlanego. Jest nim obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał , gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciw powodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego. Nie ma wątpliwości, że po wprowadzeniu nowej definicji, kable w kanalizacji kablowej nie są budowlą (urządzeniem budowlanym lub jego częścią) w rozumieniu prawa budowlanego. Zmiana ta, uwzględniając orzecznictwo sądowe, skutkuje tym, że kable umieszczone w kanalizacji kablowej nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Na gruncie powyższych definicji należy stwierdzić, że rurociągi teletechniczne Sieci Szerokopasmowej Polski Wschodniej, jako obiekt liniowy, zalicza się do budowli, o których mowa w u.p.o.l. Nie każda jednak budowla, zgodnie z u.p.o.l., ale tylko „związana z prowadzeniem działalności gospodarczej", podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Zgodnie z definicją zawartą w art. la ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. budowla związana z prowadzeniem działalności gospodarczej to budowla będąca w posiadaniu przedsiębiorcy, chyba że nie jest i nie może być wykorzystywana do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych. Budowlą związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej nie musi już być taka, która służy prowadzeniu działalności; wystarczy, że jest w posiadaniu przedsiębiorcy (L. Etel, Podatek od nieruchomości, 2012). W orzeczeniu WSA z dnia 25 lutego 2010 roku i SA/Gd 940/09 stwierdzono, że kryterium kwalifikowania ww. przedmiotów opodatkowania, jako „związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej" jest fakt posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę (co wynika z art. la ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.) i żadnej doniosłości prawnej nie ma okoliczność, czy ww. przedmiot jest rzeczywiście wykorzystywany do prowadzenia tej działalności. W tym kontekście należy uwzględnić fakt, iż ustawodawca dokonał wyraźnego rozróżnienia pomiędzy przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi (prowadzącymi działalność gospodarczą) oraz jednostkami samorządu terytorialnego wykonującymi działalność w zakresie telekomunikacji, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej (art. 3 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych). Jednostka samorządu terytorialnego wykonuje taką działalność na podstawie uchwały organu stanowiącego (art. 3, ust. 5 ww. ustawy), zaś działalność ta należy do zadań własnych o charakterze użyteczności publicznej jednostki samorządu terytorialnego (art. 3, ust. 4 ww. ustawy). Odzwierciedleniem takiego stanu rzeczy jest utworzenie i prowadzenie przez właściwy organ (Prezes UKE) rejestru jednostek samorządu terytorialnego wykonujących działalność w zakresie telekomunikacji niebędącą działalnością gospodarczą, odrębnego od rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych (art. 5 ww. ustawy). Co więcej, zgodnie z ustawą o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, działalność w zakresie telekomunikacji prowadzona przez jednostkę samorządu terytorialnego nie jest działalnością gospodarczą, o czym bezpośrednio przesądza art. 3 tej ustawy. Zatem opodatkowanie budowli podatkiem od nieruchomości nastąpi jedynie wówczas, gdy budowla będzie związana z prowadzeniem działalności gospodarczej i będzie w posiadaniu przedsiębiorcy.

     Odnosząc się do definicji działalności gospodarczej wskazanej powyżej należy stwierdzić, iż Województwo Podlaskie w ramach swoich działań nie prowadzi takiej działalności gospodarczej. Działania Województwa w zakresie telekomunikacji mieszczą się w zakresie realizacji jego zadań własnych. Województwo Podlaskie jako właściciel sieci i jednostka samorządu terytorialnego zarejestrowana w prowadzonym przez Urząd Komunikacji Elektronicznej rejestrze JST wykonujących działalność w zakresie telekomunikacji niebędącą działalnością gospodarczą, nie jest równocześnie przedsiębiorcą. Z tego też względu, na Województwie Podlaskim nie ciąży obowiązek podatkowy w zakresie infrastruktury Sieci Szerokopasmowej Polski Wschodniej jako budowli. Stąd też przy braku obowiązku podatkowego nie można przyjąć, iż Województwo Podlaskie będzie posiadało status podatnika od nieruchomości za budowle wchodzące w skład Sieci Szerokopasmowej Polski Wschodniej. Nie ma zatem podstaw, do obciążenia Województwa Podlaskiego podatkiem od nieruchomości za budowle wchodzące w skład Sieci Szerokopasmowej Polski Wschodniej wybudowanej na terenie województwa podlaskiego.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

     Z punktu widzenia przedmiotów opodatkowania podatkiem od nieruchomości, o których mowa w art. 2 ust. 1 u.p.o.l., opodatkowanie sieci szerokopasmowej rozpatrywane mogło być jedynie w stosunku do budowli (pkt 3), z wykluczeniem pozostałych przedmiotów, to jest gruntów (pkt 1) i budynków (pkt 2). Podkreślić jednak trzeba, że budowla stanowi przedmiot opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy jest związana z prowadzeniem działalności gospodarczej (wskazany pkt 3 ust. 1 art. 2 u.p.o.l.). Z kolei ustawa podatkowa precyzuje w art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., że za budowlę związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej należy uznać budowlę będącą w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, czyli – zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 4 u.p.o.l., działalność o której mowa w przepisach ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (po uwzględnieniu art. 86 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej – Dz. U. Nr 173, poz. 1808 z późn. zm.).

     Jak to wynika z art. 2 ust. 1 pkt 1 u.w.r.u.s.t., sieć szerokopasmowa jest siecią telekomunikacyjną służącą do zapewnienia szerokopasmowego dostępu do Internetu. Dostęp określa się jako szerokopasmowy, jeżeli wydajność łącza nie jest czynnikiem ograniczającym możliwość uruchomienia aplikacji dostępnych w sieci.

      Pojęcie sieci telekomunikacyjnych, obowiązujące także – stosownie do art. 2 ust. 2 u.w.r.u.s.t. – na gruncie tej ustawy, zdefiniowane zostało w art. 2 pkt 35 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne ( Dz. U. z 2016 r. poz.1489 z późn. zm.) jako systemy transmisyjne oraz urządzenia komutacyjne lub przekierowujące, a także inne zasoby, w tym nieaktywne elementy sieci, które umożliwiają nadawanie, odbiór lub transmisję sygnałów za pomocą przewodów, fal radiowych, optycznych lub innych środków wykorzystujących energię elektromagnetyczną, niezależnie od ich rodzaju.

      Na gruncie przepisów u.p.o.l. pojęcie budowli odpowiada definicji budowli w rozumieniu ustawy – Prawo budowlane, która – stosownie do art. 3 pkt 3 (według stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej) przez budowlę nakazuje rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

     Wskazany obiekt liniowy, jest, według art. 3 pkt 3a Prawa budowlanego, obiektem budowlanym, którego charakterystycznym parametrem jest długość, jak na przykład ("w szczególności") droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

     Jak wynika z ww. art. 3 pkt 3a, kable zainstalowane w kanalizacji kablowej nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego. Przytoczone wyłączenie należy rozumieć zgodnie z jego brzmieniem w najszerszym znaczeniu, to znaczy, że kable zainstalowane w kanalizacji kablowej nie tylko, że nie stanowią "budowli liniowej", ale w ogóle nie stanowią obiektu budowlanego, ani jego części ani też urządzenia budowlanego (nie są budowlą w ogólności). Wyłączenie kabli znajdujących się w kanalizacji kablowej z zakresu pojęcia budowli według Prawa budowlanego powoduje takie same skutki w zakresie określenia terminu "budowla" w przepisach u.p.o.l. Tak więc na gruncie ustawy podatkowej kable umiejscowione w kanalizacji kablowej nie konstytuują pojęcia budowli i nie mogą podlegać opodatkowaniu. Tezę tę potwierdza stanowisko, jakie zajął Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu postanowienia z dnia 5 czerwca 2013 r., sygn. akt SK 25/12 (publ. OTK-A z. 5/2013 r., poz. 68). Umarzając postępowanie ze skargi konstytucyjnej i wyjaśniając powody umorzenia, Trybunał jednocześnie przypomniał, że od 17 lipca 2010 r. znowelizowano Prawo budowlane i zmieniono definicję budowli oraz dodano pojęcie "obiektu liniowego". Jak zauważył Trybunał, "konsekwencją powyższej zmiany jest wyłączenie przez ustawodawcę z zakresu pojęcia "budowla" kabli, w tym również przewodów telekomunikacyjnych, zainstalowanych w kanalizacji kablowej, a tym samym – możliwości ich opodatkowania podatkiem od nieruchomości" (pkt II. 3. uzasadnienia postanowienia).

      Dalej trzeba zauważyć, że przepis art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane w istocie przesądza, że budowlą jest kanalizacja kablowa, co należy odnieść także do kanalizacji kablowej stanowiącej element sieci telekomunikacyjnej. Kanalizacja ta jest więc budowlą również w rozumieniu u.p.o.l. Jednakże jak to wcześniej zaznaczono, budowla podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, o ile jest związana z prowadzeniem działalności gospodarczej (art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.). W niniejszej sprawie należało zatem rozstrzygnąć, czy będąca budowlą kanalizacja kablowa jest w posiadaniu przedsiębiorcy bądź innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

     Należy przypomnieć, że w treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Województwo Podlaskie przedstawiło, że na podstawie umowy ramowej zatwierdzonej dla Województwa Podlaskiego przez UKE, Województwo zawiera umowy ramowe dotyczące zasad współpracy z operatorami dostępowymi.

    Natomiast jak się przyjmuje na gruncie prawa cywilnego, dzierżenia nie można utożsamiać z posiadaniem. Wprawdzie zarówno w przypadku posiadania jak i dzierżenia występuje władztwo faktyczne nad rzeczą (corpus), to różnica zachodzi w elemencie psychicznym (animus). Posiadacz w zakresie swojego władztwa działa zawsze dla siebie (rem sibi habendi), natomiast dzierżyciel działa dla kogo innego (animus detendi pro alieno) (J. Gołaczyński [w:] System Prawa Prywatnego. Tom 4. Prawo rzeczowe, C.H. Beck, Warszawa 2005 r., s. 14).

    Skoro zatem kanalizacja kablowa (budowla), jak to wynikało z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę, nie została przekazana w posiadanie innemu podmiotowi, to objęcie jej podatkiem od nieruchomości zależało bezpośrednio od uznania Województwa Podlaskiego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą (jedynego posiadacza). Kwestię prowadzenia działalności gospodarczej przez jednostkę samorządu terytorialnego w zakresie określonym w art. 3 ust. 1 u.w.r.u.s.t. przesądza przepis art. 5 tej ustawy przyjmując w istocie, że działalność o której mowa w art. 3 ust. 1 u.w.r.u.s.t., wykonywana przez jednostkę samorządu terytorialnego, nie jest działalnością gospodarczą ("działalność, o której mowa w art. 3 ust. 1, niebędącą działalnością gospodarczą, wykonuje się zgodnie z przepisami...").

      Niniejsza interpretacja dotyczy tanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

     Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany wydaniem interpretacji ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

      Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, po uprzednim wezwaniu na piśmie Wójta Gminy Korycin - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego  wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonego postanowienia, oznaczenie organu, którego działania srga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego.

                                                                                                                              WÓJT

 Mirosław Lech

Otrzymuje:

1. Województwo Podlaskie w Białymstoku

2. a.a